Zorluklara Rağmen.. Ahşap Tezyin Sanatı Yok Olmaya Meydan Okuyor

ŞAM – Ahşap sedef tezyin sanatı, birinci derecede sabır, dikkat ve hobi gerektiren bir sanattır.

Bunun yanında zanaatkarın cazip sanatsal yolla ortaya çıkarmak istediği hikaye yoluyla anlatılan bitişik eğik yazılar “mahtutat” ile ince narin süslemeler kanalıyla yaratıcılığını taşıyan ürüne ulaşmak ve sırlarını çğrenmek için uzun çalışma yıllarına ihtiyacı var.

Yaklaşık 12 yıl önce zanaatta çalışmaya başlayan Hüseyin Raz, küçük atölyesinden SANA’ya şunları söyledi: “Elle imal edilen, zanaatkarın kendi hayal gücüyle icat edilen veya o günlerin eski mirasına ve tasarımına dayanan, Abbasi devletinin, sonrasında Eyyubi ve diğerlerinden sonra birçok model var” dedi.

Raz, kakma için kullanılan ahşabın, bazılarının neme dayanıklı, bazılarının ise esneklikleri, kahverengilikleri veya cilalanabilmeleri ile karakterize edilen kullanım veya bükülme kabiliyeti açısından farklılık gösterdiğine ve çoğu türde ahşap olduğuna dikkat çekerek bu zanaatta kullanılan ağaç türlerinin ceviz veya kayın ağacı olduğuna dikkat çekti.

Raz; “uygun ahşabı seçtikten sonra, ahşaba baskılı ve yapıştırılmış yağlı kağıtlar üzerinde çizim aşamasıyla başlanılır. Ardından, genellikle deve kemiklerinden veya deniz kabuklarından yapılmış, çizilmiş yazıtla eşleşmesi için aşındırıılmış deniz kabuklarını elle kazıma ve indirme aşaması gelir. Son aşama ise aşılı ahşabın pürüzsüz hale gelmesi için oyulması ve doğal renginde kalması için Al Bardagh yağı ile silinerek cilalanmasından ibaret” olduğunu söyledi.

Ürettiği ürünlerle ilgiliyse, Suriye içinde ve dışında yoğun talep gören deniz kabuklu tahta çantalar olduğunu açıkladı.

Raz, savaş ve tesislerinin terör örgütlerinin ellleriyle sabote edilmesi sonucu Suriye’den ayrılan çok sayıda esnaf olduğunu,

mesleklerine çok düşkün olduklarını, savaştan önce olduğu gibi geri dönmeyi ve yeniden çalışmayı dört gözle beklediklerine dikkat çekti.

Raz, zanaatı kendisinde yetenek ve istek bulan herkese öğretmeye hazır olduğunu ifade ederek, zanaatın sabır, dayanıklılık ve her aşamasının uzun soluklu bir nefes isteyen el sanatlarından biri olduğu için erken yaşlardan itibaren öğrenmenin daha iyi olduğunu belirtti.

Raz, bu zanaatın Şamlıların yaşamının bir parçası haline gelen miras değerinin yanı sıra piyasalarda kendini empoze eden yüksek bir ekonomik değere sahip olduğu için yok olmayacağına olan inancını ifade ederek, duygularını ve ülkesinin kültürünü ifade ettiği için dünyanın her yerine ürünlerini yetiştirme umudunu dile getirdi.